Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016

Χατζιδακις - Γκατσος


ΜΙΑ ΠΑΝΑΓΙΑ

Μια Παναγιά,
μιαν αγάπη μου έχω κλείσει
σ’ ερημοκλήσι αλαργινό,
κάθε βραδιά
 
της καρδιάς την πόρτα ανοίγω,
κοιτάζω λίγο και προσκυνώ.

Πότε θα `ρθει, πότε θα `ρθει
το καλοκαίρι,
πότε τ’ αστέρι θ’ αναστηθεί,
να σου φορέσω στα μαλλιά
χρυσό στεφάνι
σαν πυροφάνι σ’ ακρογιαλιά.

Μια Παναγιά,
μιαν αγάπη μου έχω κλείσει
σ’ ερημοκλήσι αλαργινό,
κάθε βραδιά
της καρδιάς την πόρτα ανοίγω,
δακρύζω λίγο και προσκυνώ.


ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ

Μια φορά κι έναν καιρό,
όπως λεν’ τα παραμύθια,
κυνηγούσα τ’ όνειρο
για να μάθω την αλήθεια.

Να `ναι ήλιος, να `ναι αστέρι;
Ποιος την είδε, ποιος την ξέρει
Αχ γιατί, αχ γιατί,
μοιάζει με καρδούλα κλειστή;

Μια φορά κι έναν καιρό,
κάποιος άγγελος διαβάτης
σ’ ακρογιάλι λαμπερό
είχε γράψει τ’ όνομά της.

Μα σαν πέρασε τ’ αγέρι,
ποιος την είδε, ποιος την ξέρει
Αχ γιατί, αχ γιατί,
να `ναι σαν μια σπίθα σβηστή;

Μια φορά κι έναν καιρό,
στην φωτιά και στον αγώνα
την αντίκρισα θαρρώ
σαν μια κόκκινη σταγόνα.

Μα πριν βγει το καλοκαίρι,
ποιος την είδε ποιος την ξέρει.
Αχ γιατί, αχ γιατί,
να `χει στη ζωή ξεχαστεί;


ΜΙΛΗΣΕ ΜΟΥ


Άνοιξα στον κήπο μου πηγάδι, 
να ποτίζω τα πουλιά,
 
νά `ρχεσαι κι εσύ πρωί και βράδυ
σα μικρή δροσοσταλιά.
Ήρθες μια βραδιά με τον αγέρα,
 
αναστέναξ’η καρδιά
σού `πα με λαχτάρα "καλησπέρα"
και μου είπες "έχε γεια".

Μίλησέ μου, μίλησέ μου,
 
δε σε φίλησα ποτέ μου.
Μίλησέ μου, μίλησέ μου,
 
πώς να σε ξεχάσω θε μου.
Μίλησέ μου, μίλησέ μου
δε σε φίλησα ποτέ μου.
Μίλησέ μου, μίλησέ μου,
 
μόνο στ’όνειρό μου σε φιλώ.

Φύτεψα στην πόρτα σου χορτάρι
Να `χεις ίσκιο και δροσιά,
 
Κι’ήρθα πριν αλλάξει το φεγγάρι
να σου φέρω ζεστασιά.
Σ’ έβγαλα στου Ήλιου τ’ανηφόρι
στα σοκάκια τα πλατιά
μα ήρθε παγωνιά και ξεροβόρι
και δε μ άναψες φωτιά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου