Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2016

Χατζιδακις - Γκατσος



 ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ

Για σένα την αγάπη μου
τον ουρανό θ’ ανοίξω
και με κρασί των αστεριών
τον πόνο μου θα πνίξω.

Για σένα την αγάπη μου
μιαν εκκλησιά θα κτίσω
και μ’ άγιο δισκοπότηρο
θα `ρθω να σε ποτίσω.



ΓΥΡΝΑ ΦΤΕΡΩΤΗ ΤΟΥ ΜΥΛΟΥ


Γύρνα φτερωτή του μύλου να περάσει το νερό,
μέριασε θολό ποτάμι να `ρθει το συμπεθεριό,
έβγα στ’ άσπρο σου μπαλκόνι ,φεγγαράκι μου χρυσό.

Τραγουδάνε τα νιογάμπρια και περνάν τον ποταμό,
λάμπει στο χορτάρι η πάχνη, φτάνει το συμπεθεριό.
Μέλι θα γιομίσει τώρα κάθε μύγδαλο πικρό.

Γύρνα φτερωτή του μύλου να περάσει το νερό
κι απ’ τον ποταμό που λάμπει να `ρθει το συμπεθεριό,
έβγα στ’ άσπρο σου μπαλκόνι ,φεγγαράκι μου χρυσό.



ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΓΡΑΨΑΝΕ ΦΟΝΙΑ



Αν με πηγαίναν αύριο στην κρεμάλα,
μανούλα μου μανούλα δόλια μάνα,
ξέρω ποιανού το δάκρυ στάλα στάλα
θα `πεφτε από τα μάτια τα μεγάλα,
μανούλα μου μανούλα δόλια μάνα

Μιας και με γράψανε φονιά
πήρα τον κόσμο παγανιά
και την ζωή σεργιάνι,
κακό να κάνω στους κακούς
που εσύ μονάχα τους ακούς
μα ο νους σου δεν τους πιάνει

Στην ερημιά που `χα βρεθεί
με το `να χέρι στο σπαθί
και τ’ άλλο στο βαγγέλιο,
ήρθαν μανάδες κι ορφανά
κι είπα το δάκρυ που πονά
να τους το κάνω γέλιο

Μα τώρα που `φτασε η στιγμή
να κλείσουν οι λογαριασμοί
ποιος τάχα θα μπορέσει
να δει πως είχα μια καρδιά
σαν της αγάπης τα παιδιά
και να με συγχωρέσει;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου