Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2015

Λ Παπαδοπουλος - Μ Πλεσσας


ΚΑΜΑΡΟΥΛΑ ΜΙΑ ΣΤΑΛΙΑ

Άπλωσε το μεσονύχτι
το γλυκό του δίχτυ
πάνω στη μικρή μας γειτονιά
ξέχασέ τα όλα τώρα
είναι της αγάπης ώρα
βάλε το κλειδί στη κλειδωνιά

Καμαρούλα μια σταλιά
δύο επί τρία
κόχη και λατρεία
τοίχος και φιλιά
καμαρούλα μια σταλιά
τοίχος και φιλιά

Φύσα το κερί να σβήσει
και να μας αφήσει
μόνους μες τη νύχτα τη καλή
σφίξου στην καρδιά μου επάνω
για να σε γλυκοζεστάνω
σαν χελιδονάκι σαν πουλί



ΜΕΘΥΣΕ ΑΠΟΨΕ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ

Μέθυσε απόψε το κορίτσι μου
και το χειλάκι του που καίει
κομμένα λόγια γιασεμάκια μου
παραπονιάρικα μου λέει

μέθυσε απόψε το κορίτσι μου
και γλυκογέρνει μου στον ώμο
βασιλεμένα τα ματάκια του
σαν λυχναράκια μες στο δρόμο

μέθυσε απόψε το κορίτσι μου
κι έχει νυχτώσει και μου τρέμει
μα είναι ορθάνοιχτη η καρδούλα μου
να βρει απάγκιο κι απανέμι



ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΤΟΥ ΡΟΛΟΓΙΟΥ ΤΟΥΣ  ΔΕΙΧΤΕΣ

Σταμάτησε του ρολογιού τους δείκτες
τώρα που είμαστε αγκαλιά.
Πάρε τις πίκρες, τις πίκρες μου και ρίχ’ τες
στο βράχο
 του κάβο Μαλιά, καλέ μου, 
στο βράχο
 του κάβο Μαλιά.

Σταμάτησε
 του ρολογιού τους δείκτες
τώρα που είμαστε αγκαλιά,
 
και τις βαθιές λαβωματιές σου δείχ’ τες
να σ’ τις γιατρέψω με φιλιά, καλέ μου,
 
να σ’ τις γιατρέψω με φιλιά.

Σταμάτησε
 του ρολογιού τους δείχτες
και τίποτα να μη μου πεις.
Πέρασα χίλιες, χίλιες άδειες νύχτες,
 
νύχτες που πρόσμενα να `ρθεις, καλέ μου,
 
νύχτες που πρόσμενα να `ρθεις.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου