Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2015

Παπαδοπουλος - Λοΐζος



ΗΛΙΕ ΜΟΥ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ

Τα πουλιά τα βρίσκει ο χάρος στο φτερό
τα ελάφια όταν σκύβουν για νερό
μα εμένα που ‘μαι δέντρο μες τη γη
με ξεριζώνει κάθε χαραυγή

Ήλιε
 μου σε παρακαλώ
πες τους χαροκαμένους
να κλαιν στης πίκρας το γιαλό
για μας τους προδομένους

Σαν φονιάς τη μαύρη νύχτα ξαγρυπνώ
πίνω δάκρυ πίνω πρόστυχο καπνό
με μαχαίρια στην καρδιά
 μου δεν μπορώ
να τραγουδήσω και να καρτερώ



Ο ΛΙΟΝΤΑΣ

Στο Πήλιο στην Αργαλαστή
πιάσαν το Λιόντα το ληστή
που `χε τα χέρια τέσσερα
τα πόδια δεκατέσσερα
κι έβλεπε κι απ’ την πλάτη
μ’ ένα μεγάλο μάτι

Τι φταίει που `γινες ληστής
τον ρώτησεν ο δικαστής
φταίει που `χα χέρια τέσσερα
και πόδια δεκατέσσερα
μα πιο πολύ το μάτι
που έβλεπα απ’ την πλάτη

Δεν είχε κάνει φονικά
ούτε χρωστούσε δανεικά
μόνο που αυτό το μάτι του
το πίσω από την πλάτη του
τήραε τον αγά τον ψεύτη
το γενίτσαρο τον κλέφτη




ΠΑΠΟΡΑΚΙ ΤΟΥ ΜΠΟΥΡΝΟΒΑ


Παποράκι του Μπουρνόβα
και καρότσα της στεριάς,
 
πόσα τάλιρα γυρεύεις
στον Περαία να με πας;
Πόσα τάλιρα γυρεύεις
στον Περαία να με πας,
 
παποράκι
 του Μπουρνόβα
και καρότσα της στεριάς;

Κάθε νύχτα στ’ όνειρό μου σεργιανάω
Άγιο Νείλο, Κερατσίνι, Κοκκινιά.
Καπετάνιο, χρόνια ξέρεις πως πονάω
μα δεν άνοιξες πανιά.

Καπετάνιο Αρβανίτη
καροτσέρη φουκαρά,
 
στον Περαία έχω σπίτι
και στο Πέραμα κυρά.
Στον Περαία έχω σπίτι
και στο Πέραμα κυρά,
 

καπετάνιο Αρβανίτη
καροτσέρη φουκαρά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου