Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

σε στιχους Λευτερη Παπαδοπουλου


ΚΑΜΠΑΝΑ ΤΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ
μουσικη: Απ.Καλδαρας


Καμπάνα του Εσπερινού
του δειλινού καμπάνα
νυφούλα ήταν να ντυθώ
μα εγώ θα μαραθώ

Μια χαραυγή του Μάη
ξάφνου η καρδιά μου σπάει
ήρθαν μηνύματα τον πήραν κύματα
και η χαρά μου πάει

Καμπάνα του Εσπερινού
του δειλινού καμπάνα
τα μάτια του τα γιορτινά
δε θα τα δω ξανά



Σ` ΕΣΤΗΣΑΝ ΣΕ ΜΙΑ ΓΩΝΙΑ
μουσικη: Γ Σπανος


Σ’ έστησαν σε μια γωνιά κι ήσουνα νέο παλληκάρι
σ’ έστησαν σε μια γωνιά κι ήτανε τέσσεροι φαντάροι
σ’ έστησαν σε μια γωνιά και σημαδεύαν την καρδιά σου
σ’ έστησαν σε μια γωνιά κι ήταν πρωί και παγωνιά

Σε καρτερούσε η ζωή και μια παραδουλεύτρα μάνα
κι έγινες κείνο το πρωί κόκκινο κρίνο στην αλάνα

Σ’ έστησαν σε μια γωνιά κι έκλαιγε η μοίρα σου παρέκει
σ’ έστησαν σε μια γωνιά κι είχε κι ο χάροντας τουφέκι
σ’ έστησαν σε μια γωνιά και τους κοιτούσες και γελούσες
σ’ έστησαν σε μια γωνιά κι ήταν πρωί και παγωνιά



ΤΙ ΣΟΥ `ΚΑΝΑ ΚΑΙ ΠΙΝΕΙΣ
μουσικη: Μ Πλεσσας



Τι σου `κανα και πίνεις, τσιγάρο στο τσιγάρο
κι είν’ τα πικρά σου μάτια στο πάτωμα καρφιά

Πες μου για δε μ’ αφήνεις με δυο φιλιά να πάρω
απ’ τα θολά σου μάτια τη μαύρη συννεφιά
Πες μου για δε μ’ αφήνεις με δυο φιλιά να πάρω
απ’ τα θολά σου μάτια τη μαύρη συννεφιά

Οι πόνοι που σε σφάζουν, πόνοι διπλοί για μένα
σταλάζουν στην καρδιά μου τα δάκρυα που κλαις

Να `ξερες πως σπαράζουν τα μέσα μου για σένα
που στέκεσαι μακριά μου και λόγο δε μου λες
Να `ξερες πως σπαράζουν τα μέσα μου για σένα
που στέκεσαι μακριά μου και λόγο δε μου λες

Αμίλητό μου στόμα, φεγγάρι μου σβησμένο
ανάθεμα την ώρα και τη βαριά στιγμή
Όλα για σε τα δίνω, τα δίνω και πεθαίνω
για να μη σε αγγίξουν ξανά οι στεναγμοί

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου