Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015

Παπαδοπουλος - Λοΐζος



ΘΑ ΚΛΕΙΣΩ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ

Θα κλείσω το παράθυρο
την πόρτα θα καρφώσω
τη νύχτα αυτή που ο θάνατος
γωνιά γωνιά σε ψάχνει.

Δε θα σε δώσω του φονιά
πουλί κυνηγημένο
θα βρω μαχαίρι και γωνιά
και θα τον περιμένω.

Χτυπάνε δυο, χτυπάνε τρεις
ραγίζουν τα ρολόγια
χτυπάν την πόρτα δεκατρείς
ακούει η νύχτα, τρέμει.

Το αίμα σου γαρούφαλλο
το δάκρυ μου ποτάμι...



Ο ΑΡΧΗΓΟΣ

Φτιάχναμε καπέλα από χαρτί
είχαμε και ξύλινα ντουφέκια
κι ήτανε ο πόλεμος γιορτή
στα παλιά μας στέκια

Όλοι σε φωνάζαν αρχηγό
κι ήξερες μονάχα να διατάζεις
κι έτρεχα ξοπίσω σου κι εγώ
για να με κοιτάζεις

Έγειρες στη γη να κοιμηθείς
κι έγινε η καρδιά σου κυπαρίσσι
σου ‘πα θα πεθάνω αν σκοτωθείς
κι όμως έχω ζήσει



ΤΖΑΜΑΙΚΑ



Κάθε πρωί που κίvαγα vα πάω στη δουλειά
φεύγανε σα
v πουλιά τα ψαροκάικα
κάθε πρωί σκαρώ
vαμε μαζί με το Μηvά
ταξίδια μακρι
vά ως τη Τζαμάικα

Κι αρμε
vίζαμε στα πέλαγα αγάπη μου παλιά
κι ύστερα το βραδάκι μεθυσμε
vάκι στα καπηλειά
σ’ έπι
vα κοριτσάκι σαv το κρασάκι γουλιά γουλιά

Χρό
vια στο μεροκάματο κοπίδι και σφυρί
έφτιαξα έ
vα σκαρί για το χατίρι σου
σκάλισα στη
v πρυμάτσα του γοργόvα θαλασσιά
κι έγι
vα μια βραδιά καραβοκύρης σου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου