μαντιναδες

Γαιδούρια βλέπεις συνεχώς να περπατούν στους δρόμους,
που είναι ξεσαμάρωτα και αψηφούν τους νόμους

Δεν ξαναβγάζω δάκρυα, όχι γιατί δεν έχω,
το κάψιμο στο μάγουλο είναι που δεν αντέχω.

Μπορεί την λέξη σ'αγαπώ να τηνε λένε κι άλλοι,
μα αλλιώς τη λένε οι αετοί κι αλλιώς οι παπαγάλοι.

Άντρας δεν είν' εκείνοσές απού βαστεί μαχαίρι,
μα που στη δύσκολη στιγμή θα σού κρατεί το χέρι

O μερακλής ο άνθρωπος δεν πρέπει να πεθαίνει
και προπαντώς στη Σέριφο που 'μαστε μετρημένοι.

Με ήντα μείγμα ο θεός σου έπλασε τα μάτια;
φαίνεται τέλειωσε ο πηλός και σού'βαλε διαμάντια

Στον άντρα δεν είναι πρεπό τα κάνει να καυχάται,
μ' αυτός να κάνει τσ' αντριγές κι άλλος να τσι δηγάται

Εγώ ζηλεύγω στα πουλιά  όχι γιατί πετούνε,
στην γκρεμισμένη τους φωλιά πάνω που κελαηδούνε

Εγώ ,μικρή μου, αγαπώ τρείς κόρες στο χωριό σου,
η μια 'σαι 'συ ,και οι άλλες δυό, οι κόρες τω μαθιώ σου.