τα κοριτσια με τα καλοκαιρινα ρουχα (ελευθερη μεταφραση)
Η Πεμπτη Λεωφορος ελαμπε στον ηλιο καθως περπατουσαν προς την Ουασινγκτον Σκουερ.Κυριακη πρωι κι ο ηλιος ζεστος,αν και Νοεμβρης .Ο Μάικλ κρατουσε σφιχτα το χερι της Φράνσις καθως βαδιζαν προς το κεντρο της πολης.Αναλαφροι και χαμογελαστοι.Ειχαν περασει μια ξεκουραστη νυχτα,ειχαν φαει ενα χορταστικο πρωινο και ηταν Κυριακη.
-προσεχε!ειπε η Φρανσις,καθως διεσχιζαν την Ογδοη Οδο. Θα στραβολαιμιασεις!
Ο Μαικλ γελασε.Το ιδιο και η Φρανσις
-εξαλλου δεν ειναι και τοσο ομορφη,ωστε να αξιζει το στραβολαιμιασμα
Ο Μαικλ ξαναγελασε,αλλα σε λιγο διαφορετικο τονο
-δεν ηταν κι ασκημη! ειχε ωραιο δερμα....πώς το καταλαβες οτι την κοιταζα;
Η Φρανσις τού χαμογελασε λοξα
-Μαικ,αγαπη μου...
-ΟΚ,...συγνωμη...το χρωμα στο δερμα της...δεν βλεπεις συχνα τετοιο χρωμα στη Νεα Υορκη...συγνωμη!
Η Φρανσις τον επιασε αγκαζε
-οταν τρωμε πρωινο μαζι,αισθανομαι καλα ολη την υπολοιπη ημερα...κι ολη τη περασμενη νυχτα κοιμηθηκα μονορουφι,τυλιγμενη γυρω σου σαν σκοινι
-Σαββατοβραδο,δα...μεχρι τη Δευτερα εχει ο Θεος
-αρχισες και παχαινεις
-αληθεια; ...εγω, ο πρωην λιγνος απ`το Οχάιο;
-αλλά κι ετσι μ`αρεσεις...πεντε κιλα συζυγος παραπανω
-κι εμενα μ`αρεσει,ειπε σοβαρος ο Μαικλ
-εχω μια ιδεα!
-η γυναικα μου εχει μια ιδεα...κι ειναι και ωραιο κοριτσι
-σημερα,λεω,να μη δουμε κανεναν...να μεινουμε οι δυο μας...εσυ κι εγω... ειμαστε συνεχεια με κοσμο,βλεπομαστε μονο στο κρεββατι...
-στον τοπο των μεγαλων ραντεβου
-κοφτο! μιλαω σοβαρα
-κι εγω ακουω σοβαρα
-θελω να βγω βολτα με τον αντρα μου ΟΛΗ την ημερα...θελω να μιλαει μονο σε μενα και να ακουει μονο εμενα
-και τί μάς εμποδιζει; ποιος θα μ`εμποδισει να βλεπω αποκλειστικα και μονο τη γυναικα μου ολη την Κυριακη;
-οι Στηβενσον...τούς εχουμε πει να περασουν στη μία, να παμε βολτα με το καινουργιο τους αμαξι
-οι κωλοΣτηβενσον...να πανε μονοι τους...εγω και η γυναικα μου θα μεινουμε στην πολη και θα αλληλοεξοντωθουμε απο πληξη
-μού προτεινεις ραντεβου;
-ναι
Η Φρανσις εγυρε και τον φιλησε στο μαγουλο
-αγαπη μου,ειπε ο Μαικλ.Βρισκομαστε στην Πεμπτη Λεωφορο!
-λοιπον,μια Κυριακη με προγραμμα, στη Νεα Υορκη,για ενα νεαρο ζευγαρι που εχει λεφτα για πεταμα
-φυγαμε
-αρχιζουμε μ`ενα ματς ραγκμπι...επαγγελματικο,ειπε η Φρανσις που ηξερε τα γουστα του Μαικλ.Παιζουν οι Τζάιαντς.Τρεις ωρες στη λιακαδα κι οταν πεινασουμε,θα παραγγειλουμε ενα μπιφτεκι σαν ταψι,ενα μπουκαλι κρασι και μετα...γραμμη για το ΦιλμΑρτε,παιζουν ενα καινουργιο γαλλικο,για το οποιο ολοι λενε...εεε,μ`ακους;
-φυσικ...! και τραβηξε το βλεμμα του απ`το κοριτσι με τα μαυρα κοντοκομμενα μαλλια,που τους προσπερνουσε με τη δυναμη και τη χαρη της σιγουριας μιας χορευτριας...σωμα χυτο,σφριγηλο...η κοιλια επιπεδη κατω απ`τη φουστα και οι γοφοι να κυματιζουν τολμηρα,ισως επειδη ηταν οντως χορευτρια,ισως επειδη ενοιωσε οτι ο Μαικλ την κοιταζε...τούς χαμογελασε ελαφρα, προσπερνωντας
-φυσικα θα δουμε τους Τζάιαντς ,θα φαμε μπιφτεκια και θα δουμε και το γαλλικο εργο...εισαι φχαριστημενη;
-και βεβαια,ειπε αδιαφορα η Φρανσις.Αυτα λεει λοιπον το προγραμμα...εκτος αν προτιμας να σουλατσαρουμε στην Πεμπτη Λεωφορο...
-οχι,καθε αλλο!
-συνεχεια κοιταζεις αλλες γυναικες! την καθε κωλογυναικα στη ΝεαΥορκη!
-ελα ντε,μην κανεις ετσι,ειπε ο Μαικλ,ριχνοντας το στην πλακα.Στο κατω-κατω ποσες ωραιες γυναικες υπαρχουν στη ΝεαΥορκη; δεκα; εκατο;
-πολυ περισσοτερες...τουλαχιστον αυτο δειχνεις με τη σταση σου ...οπου κι αν βρεθεις
-ψεμματα...ισως,πού και πού κοιταω καποια περαστικια...το παραδεχομαι...πού και πού...
-ΠΑΝΤΟΥ! σε καθε κωλομερος,οπου και να βρεθουμε...εστιατορια,μετρό,θεατρο,διαλεξεις,κονσε ρτα...
-υπερβαλλεις,αγαπη μου...τί θες να κανω...κοιταω τα παντα...ο Θεος μού εδωσε μάτια και κοιταω .... γυναικες,αντρες,αυτοκινητα,δεντρα...παρατηρω το Συμπαν,εντελως φυσικα
-να`βλεπες μοναχα τη λαμψη στα ματια σου καθως παρατηρεις ,φυσικα, το Συμπαν στην Πεμπτη Λεωφορο!
-τί τα θες,ειμαι ενας ευτυχισμενος συζυγος
-μιλας σοβαρα;
-Φρανσις,μωρο μου!
-εσυ,ευτυχισμενος συζυγος;
-φυσικα,ειπε ο Μαικλ νοιωθοντας ολο το κυριακατικο πρωινο να βουλιαζει μολυβι μεσα του...τί στα κομματια νοημα εχει αυτη εδω η συζητηση;
-απλως ηθελα να ξερω
Η Φρανσις τωρα βαδιζε πιο γρηγορα,με το βλεμμα κατευθειαν μπροστα,το προσωπο ανεκφραστο,οπως καθε φορα που δυσφορουσε...
-ειμαι ενας απιστευτα ευτυχισμενος συζυγος...με φθονουνε ολοι οι αντρες μεταξυ δεκαοχτω και εξηντα σ`ολη την Πολιτεια της Νεας Υορκης
-κοφ`την πλακα!
-εχω ενα υπεροχο σπιτι,ωραια βιβλια,αχτυπητους φιλους...ζω σε μια πολη που μ`αρεσει,οπως μ`αρεσει,κανω τη δουλεια που μ`αρεσει,ζω με τη γυναικα που μ`αρεσει...οταν μού συμβει κατι καλο,σ`εσενα δεν το πρωτολεω; κι οταν κατι κακο,δεν κλαιω στον ωμο σου;
-κοιτας ΚΑΘΕ γυναικα που περναει!
-υπερβαλλεις!
-ΚΑΘΕ γυναικα!
Κι αποτραβηξε το χερι της απο το μπρατσο του
-αν δεν ειναι ομορφη,σταματας γρηγορα...αν ειναι λιγουλακι ομορφη,την παρακολουθεις καμποσα βηματα..
-Φρανσις,για ονομα του Θεου!
-κι αν ειναι οντως ωραια,στραβολαιμιαζεις
-ακου,αγαπη μου,ειπε ο Μαικλ ζυγιζοντας την καθε κουβεντα,η μερα ειναι ωραια,ειμαστε καλα,γιατι να το χαλασουμε; ας απολαυσουμε την Κυριακη μας
-θα μπορουσα να απολαυσω την Κυριακη αν σε εβλεπα λιγοτερο ετοιμο να τρεξεις πισω απο την καθε φουστα
-ας πιουμε κατι
-δεν θελω να πιω τιποτα
-δηλαδη τί θελεις; να μαλωσουμε;
-οχι,ειπε η Φρανσις δυστυχισμενα.Δεν θελω να μαλωσουμε...δεν ξερω γιατί το ξεκινησα...ας το σταματησουμε
Πιαστηκαν χερι-χερι και βαδισαν για λιγο αμιλητοι...αναμεσα σε καροτσακια με μωρα,γέρους με τα κυριακατικα τους και κυραδες που ειχαν βγαλει τα σκυλακια τους βολτα...
-ελπιζω το σημερινο ματς να ειναι ενδιαφερον,ειπε η Φρανσις.Μού αρεσουν τα επαγγελματικα ματς...βαραει ο ενας τον αλλο σαν να ειναι απο τσιμεντο...στο μαρκαρισμα,το γρασιδι βγαινει τουφες-τουφες...συναρπαστικο!
Προσπαθουσε να κανει τον Μαικλ να χαμογελασει
-θελω να ξερεις κατι,ειπε αυτος σοβαρα.... δεν εχω αγγιξει αλλη γυναικα...στα πεντε χρονια που ειμαστε μαζι,ουτε μια φορα
-καλα
-με πιστευεις ή οχι;
-καλα....προσπαθω να μην το παρατηρω.....μερικοι αντρες ειναι ετσι,λεω,θελουν συνεχως να κοιτανε αυτο που τους λειπει
-υπαρχουν και γυναικες ετσι...παλιοτερα,γνωρισα μερικες τετοιες
-εγω,ουτε που κοιταξα αλλον αντρα απο τη δευτερη μερα που βγηκαμε μαζι και μετα
-γι`αυτα τα πραματα δεν υπαρχει νομος,ειπε ο Μαικλ
-αισθανομαι απαισια,να προσπερναμε μια γυναικα,να την κοιτας και να βλεπω αυτο το βλεμμα σου...ετσι με κοιταξες κι εμενα την πρωτη φορα,στο σπιτι της Αλις Μαξουελ...το ιδιο βλεμμα...κι αισθανομαι χαλια
-σσσσς,αγαπη μου
-τωρα,μαλιστα,θα επινα κατι
Κατευθυνθηκαν σ`ενα μπαρ,αμιλητοι.Καθησαν διπλα στο παραθυρο.Μια φωτια ψιλοκαιγε στο τζακι.Ο σερβιτορος πλησιασε
-θελω ενα μπραντυ,ειπε η Φρανσις
-κουρβουαζιε...δυο κουρβουαζιε,ειπε ο Μαικλ
Αρχισαν να πινουν
-ναι,κοιταζω τις γυναικες...δεν λεω αν ειναι σωστο ή λαθος...τις κοιταζω...αν τις προσπερασω στο δρομο και δεν τις κοιταξω,με ξεγελαω, κι εμενα κι εσενα
-τις κοιτας σαν να τις θελεις...την καθεμια τους
-κατα καποιο τροπο,ναι...δεν κανω τιποτα,αλλά ναι...
-γι`αυτο αισθανομαι ασκημα
-αλλο ενα μπραντυ; -γκαρσον,αλλα δυο μπραντυ
-γιατι με πληγωνεις, αναστεναξε η Φρανσις, γιατι;
-δεν ξερω...οταν πρωτοηρθα στη Νεα Υορκη απο το Οχάιο, το πρωτο που παρατηρησα ηταν τα εκατομμυρια ωραιες γυναικες ...σμηνη,παντου...τριγυρνουσα, κι απο εκπληξη σε εκπληξη...
-σαν παιδι...τα παιδια κανουν ετσι
-τωρα με καταλαβαινεις...εχω μεγαλωσει,ειμαι σχεδον μεσοκοπος,ολο και παχαινω κι ομως ακομα μ`αρεσει να βολταρω στην Πεμπτη Λεωφορο κι ολες να`ναι εξω,ταχα για ψωνια,με γουνινα παλτα,με περιεργα καπελα,μαζεμενες εδω,απ`ολο τον κοσμο,σε οχτω οικοδομικα τετραγωνα,τα καλυτερα ρουχα,οι ωραιοτερες γυναικες,ετοιμες για ακριβα ψωνια προκειμενου να νοιωσουν καλυτερα...και να με κοιταζουν ψυχρά, κανοντας πως δεν με βλεπουν...
-αν ηταν μονο για μερικα γουνινα παλτα και περιεργα καπελα...
-οχι,δεν προκειται ουτε για τα παλτα ουτε για τα καπελα...αυτα ειναι μονο το σκηνικο...αλλα,αν θελεις τη σταματαω την ιστορια...
-θελω να τα ακουσω ολα
-μ`αρεσουν οι κοπελες των γραφειων,χαριτωμενες,κεφατες,ξερουν τί θελουν...μ`αρεσουν οι κοπελες στην Τεσσαρακοστη Οδο,το μεσημερι,οι θεατρινες,ντυμενες στην πενα αν και αφραγκες...ξοδευουν τα νιατα και τη ζωντανια τους μπας και καποιος παραγωγος τις προσεξει...μ`αρεσουν οι πωλητριες που με περιποιουνται γιατι ειμαι αντρας,αφηνοντας τις πελατισσες να περιμενουν...ολα αυτα μαζευονται μεσα μου δεκα χρονια τωρα...κι εσυ πηγες γυρευοντας, και βγαινουν...
-συνεχισε!
-οταν σκεφτομαι Νεα Υορκη,σκεφτομαι ολα τα κοριτσια,Εβραιοπουλες,Ιταλιδες,Ιρλανδεζες,Πολωνεζε ς,Κινεζες,Ρωσιδες,
Μαυρες,σε παρελαση...δεν ξερω αν αυτο συμβαινει μονο σε μενα ή αν καθε αντρας ,εδω ,νοιωθει το ιδιο... σαν να ειμαι συνεχεια εκδρομη...μ`αρεσει,στο θεατρο, να καθονται διπλα μου ομορφες γυναικες που τους πηρε ωρες κι ωρες να ετοιμαστουν για εξω...και τα κοριτσια στο γηπεδο,με τα μαγουλα κατακοκκινα...και οταν ζεστανει ο καιρος ,με τα καλοκαιρινα τους...
Τελειωσε το ποτο του
-αυτα...επειδη με ρωτησες...δεν γινεται να μην τις κοιταζω...δεν γινεται να μην τις θελω
-τις θελεις,επανελαβε η Φρανσις ανεκφραστη...-το ειπες
-ναι,ειπε ο Μαικλ σκληρα,επειδη αυτη τον προκαλεσε να αυτοεκτεθει....εσυ ζητησες να το συζητησουμε
Η Φρανσις αποτελειωσε το ποτο της και ξεροκαταπιε
-μ`αγαπας;
-σ`αγαπαω,αλλά τις θελω κι αυτες
-κι εγω ομορφη ειμαι...ομορφη οσο οποιαδηποτε απο δαυτες
-εισαι πολυ ομορφη (και το εννοουσε)
-και σού ταιριαζω...ειμαι καλη συζυγος,νοικοκυρα,καλος φιλος...και θα εκανα τα παντα για χαρη σου
-το ξερω
απλωσε το χερι κι επιασε το δικο της
-θελεις να εισαι ελευθερος να...
-σσσσς
-πες μου την αληθεια, και τραβηξε το χερι της
-κοιτα...μερικες φορες αισθανομαι σαν να προτιμουσα να ειμαι ελευθερος
-οποτε θελεις...ειπε προκλητικα η Φρανσις
-μην εισαι ανοητη
Πλησιασε την καρεκλα του και την επιασε ελαφρα απο τη μεση...αυτη αρχισε να κλαιει,σιωπηλα,,φερνοντας το χερι της στο προσωπο και σκυβοντας,για να μην την προσεξει κανεις
-καποια μερα...θα κανεις κατι... δεν θα κανεις; τον ρωτησε αποτομα...πεσμου,μιλα, δεν θα κανεις;
-ισως...πού θες να ξερω;
-ξερεις!...δεν ξερεις;
-ναι,ειπε αυτος μετα απο λιγο....ξερω
Η Φρανσις σταματησε το κλαμα,φυσηξε τη μυτη της και το προσωπο ανεκφραστο
-τουλαχιστον, κανε μου μια χαρη
-πεσ`μου
-σταματα να λες «αυτη ή εκεινη η γυναικα ειναι ωραια...ωραια ματια,ωραιο στηθος,ωραιο προσωπο»(μιμηθηκε τη φωνη του)...δεν με ενδιαφερει!
-συγνωμη...δεν προκειται να το ξαναπω
Η Φρανσις εγνεψε στο γκαρσονι
-αλλο ενα μπραντυ
-δυο,ειπε ο Μαικλ
Τον κοιταξε ψυχρα
-να τηλεφωνησω στους Στηβενσον; Ωραια θα ειναι στην εξοχη
-ναι,τηλεφώνα τους!
Σηκωθηκε και κατευθυνθηκε προς το τηλεφωνο...ο Μαικλ την κοιταζε ...και σκεφτοταν –τί ωραια γυναικα! τι καταπληκτικα ποδια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου