Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

Κωστας Μόντης


Κωστας Μόντης

Εσυ με ποιον εισαι,Κυριε,
Με το λαγο ή με τον κυνηγο;

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Πού βρηκαμε αυτο το «ανωτεροι ανθρωποι»,
πού βρηκαμε αυτο το ανευ θετικου βαθμου επιθετο;

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Κηδεια...

Δεσποτα αγιε,για ονομα του Θεου,
Η αφεση σου υποσκαπτει τη Δευτερα Παρουσια!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

κι ενα μνημειο στον Ακουσιο Στρατιωτη,κυριοι,
ενα μνημειο στο στρατιωτη που ακουσια πολεμησε,
που ακουσια σκοτωσε,
που ακουσια σκοτωθηκε.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Δε σάς χρωστω τιποτα,αφηστε με ησυχο,
Εν ταξει,σάς τα χρωσταω ολα,αφηστε με ησυχο

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Η καθιερωση αγιων ως «προστατών» των διαφόρων οπλων μας....

Πηραμε πρωτα την εγκριση τους,;
Ειμαστε βεβαιοι πως θα αναλαμβαναν μια τετοια αποστολη,;

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Για το χαμογελο των παιδιων «μ`ειδικες αναγκες»

Ομως εμεις που δεν ειμαστε «μ`ειδικες αναγκες»
Δεν μπορεσαμε ποτέ να χαμογελασουμε χαμογελο
Σαν το χαμογελο τους

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

προς ζωη....

και τωρα που οπου να`ναι θα σε χασω,
ποιά να σού θυμηθω και ποιά να σού ξεχασω;

~~~~~~~~~~~~~~~~~

δεν ειχες τιποτα να πεις,κυριε.
Γιατί ηνωχλησες τις λεξεις;
Γιατί τις ηνωχλησες;

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Καλη η λευτερια,πρωτη η λευτερια,
Μα σού`χει καποτε μια σκλαβιά,
σού`χει μια σκλαβιά!

~~~~~~~~~~~~~~~

γιατι μάς βαφτιζουν Χριστιανους
πριν δουν τί ειμαστε;
πώς γινεται ο κοτινος ν`απονεμεται στην αφετηρια;

~~~~~~~~~~~~~~~~~

το ιδιο ακριβως κοριτσι των δεκαοχτω μας χρόνων,
η ιδια ακριβως συναντηση,
μονάχα που λειπαμε πια εμεις.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

αν μη τι αλλο,υπηρχε τοτε προτεραία,
υπηρχε επαυριον

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ημουνα τωρα,
ειμαι περσι.
Αντιληφθητε επιτελους.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Δεν υπαρχει εφεση σ`αυτα.
Ειν`αλλη δικονομια.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Η πρωτη αγαπη

Δεν εχει σημασια που δεν ειχε συνεχεια η πρωτη σου αγαπη.
Δεν ηταν δικη της δουλεια ο γαμος και τα παιδια.
Αλλος ηταν αυτης ο προορισμος της.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Προς νεογεννητα

Προβληματιζομαι αν πρεπει να σάς προειδοποιησω
για τα παραμυθια της γιαγιας

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Το μυστικο της μελαγχολιας

Το κακο ειναι που παρεμεινες στην επιφανεια της,
Το κακο ειναι που δεν ηξερες
Πως η διεξοδος ειναι στον πυθμενα,
Που φοβηθηκες να βυθιστεις μεχρις εκει.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου